เมื่อชีวิตของพวกเขาบรรจบกันและทับซ้อนกัน พวกเขาก็ค้นพบว่าพวกเขาเชื่อมโยงกันมากกว่าที่พวกเขาจะจินตนาการได้ ตั้งแต่การเผชิญหน้าโดยบังเอิญบนรถไฟใต้ดินที่มีผู้คนพลุกพล่าน ไปจนถึงการพบปะโดยบังเอิญในร้านกาแฟที่พลุกพล่าน พวกเขาพบว่าตัวเองถูกดึงดูดเข้าหากันในแบบที่ไม่สามารถอธิบายได้ ชีวิตของพวกเขาเกี่ยวพันกันอย่างไม่คาดคิด
(เพลง ‘ก้าวไปด้วยกัน’, ผู้แต่ง ‘เบียร์ อุษาคเนย์’)
“เธอโตมาแบบใกล้ชิดกับธรรมชาติ และเธอก็คิดถึงการสัมผัสธรรมชาติอย่างใกล้ชิด คิดถึงการวิ่งเล่นตามไร่นาด้วยเท้าเปล่า คิดถึงอุณหภูมิเย็นยวบตอนที่เท้าสัมผัสหมอกบนยอดหญ้าในฤดูหนาว ระหว่างที่วิ่งเล่นกับเพื่อนใต้แสงแดดอุ่น”
ขณะที่เธอเดินทางลึกเข้าไปในใจกลางความฝันของเธอ เอมิเลียได้พบกับตัวละครลึกลับและน่าสนใจพอๆ กับในความฝัน ตั้งแต่ผู้นำทางลึกลับที่นำเธอผ่านเขาวงกตแห่งจิตใต้สำนึกของเธอไปจนถึงสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีตัวตนที่เต้นอยู่บนขอบจิตสำนึกของเธอ เธอได้ก่อตั้งพันธมิตรและหล่อหลอมความผูกพันที่จะกำหนดการเดินทางของเธอในแบบที่ไม่คาดคิด
คอร์ดเพลง อยากให้รู้ว่ารักเธอ จากศิลปิน จอนนี่ อันวา เป็นเพลงแนวสตริง โดยคอร์ดในเพลงนี้ประกอบด้วย
และแล้วในปัจจุบันความรักของพวกเขาก็เกิดขึ้นใหม่อีกครั้ง ในเมืองที่พลุกพล่านซึ่งเต็มไปด้วยความเร่งรีบและวุ่นวายของชีวิตสมัยใหม่ หญิงสาวคนหนึ่งชื่อเอมิลี่พบว่าตัวเองถูกดึงดูดเข้าหาคนแปลกหน้าลึกลับชื่อเจมส์ ชายผู้มีดวงตาเปล่งประกายแห่งการรับรู้ ราวกับว่าพวกเขาแบ่งปันสายสัมพันธ์ที่ทอดยาวเกินขอบเขต ของเวลาเอง
หัวใจสำคัญของเรื่องราวอันแสนเจ็บปวดนี้คือผู้คนในชุมชนเกษตรกรรมเล็กๆ ที่ต้องดิ้นรนเพื่อหาเลี้ยงชีพจากดินแดนที่ไร้ความปราณีที่เลี้ยงดูบรรพบุรุษมาหลายชั่วอายุคน สำหรับพวกเขา โลกเป็นมากกว่าสิ่งสกปรก—มันคือสิ่งมีชีวิต เป็นแหล่งปัจจัยยังชีพและความปลอบใจในโลกที่ดูเหมือนจะมุ่งมั่นที่จะบดขยี้พวกเขาให้กลายเป็นฝุ่น
เรื่องนี้เล่าถึงภาพยนตร์กล่าวถึง แฮรี เบิร์นส ฝันที่ห่างไกล เมโลดี้ไทย (บิลลี คริสตัล) และ แซลลี อัลไบรต์ (เม็ก ไรอัน) หนุ่มสาวที่เพิ่งจบจากมหาวิทยาลัยชิคาโก และกำลังเดินทางกลับไปนิวยอร์ก โดยอาศัยรถคันเดียวกัน ตลอดการเดินทางทั้งคู่พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน โดยเฉพาะในเรื่องมิตรภาพระหว่างหญิงชาย โดยไม่มีเรื่องเพศมาเกี่ยวข้อง
“โอกาสในการเดินทางจากจุด A ไปจุด B ที่เธอเฝ้ารอมาแสนนาน”
“เราไม่มีเพลงจังหวะกระชับ ให้ผู้ชุมนุมได้มีส่วนร่วม ก็เลยคิดว่านำเพลงผีห่าซาตานมาผสมกับทำนองกันตรึม ที่จะเล่นเปิดวงแบบซาวน์เช็ค พอเล่นหลายปี จึงลองเอามาเขียนเนื้อใส่ ก็เลยคิดถึงเรื่องการรัฐประหาร คิดถึงรัฐเผด็จการ นาฬิกา เรือดำน้ำ คิดถึงประชาชนที่สู้กับพวกนี้ ก็เลยออกมาเป็นเพลง ความเป็นผีห่าซาตาน เป็นนามธรรมคือพวกปรสิต เป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ แต่มีอำนาจ ผีห่าตนใดทำให้มึงต้องชั่วแบบนี้นะ ผีห่าซาตานตนใด ที่พ่อแม่มึงไม่ได้สอนให้ชั่วแบบนี้ ผมเข้าใจว่าผีห่าซาตานที่ผมเขียน มันมีอิทธิพลในการทำชั่วไม่อายฟ้ามัวดิน”
อารมณ์ตอนนี้ทำไมคิดถึงจัง อยากตะโกนคิดถึงจัง
หัวใจสำคัญของการเล่าเรื่องที่กว้างขวางนี้คือตัวละครที่หลากหลาย ซึ่งแต่ละตัวก็มีความหวัง ความฝัน และการต่อสู้ดิ้นรนเป็นของตัวเอง ตั้งแต่ผู้อพยพที่ดิ้นรนพยายามสร้างชีวิตใหม่ให้กับตัวเองในต่างแดน ไปจนถึงผู้บริหารที่น่าเบื่อหน่ายที่ต้องสำรวจโลกแห่งการเมืององค์กรอันโหดร้าย พวกเขาเดินทางผ่านโลกด้วยความรู้สึกถึงจุดประสงค์และความมุ่งมั่นที่ปฏิเสธความท้าทายที่พวกเขาเผชิญ
ผู้โพสต์นัดหมาย “วิ่งไล่ลุง” นครพนม ยืนยันสู้คดี “ไม่แจ้งชุมนุม”
“คิดถึงบ้านเหมือนกันเนอะ แต่กลับไปบ้านคราวนี้คงรู้สึกแปลกกว่าทุกครั้งแน่”